Wie de Piushaven (goed) kent, kent Harrie. Het zou namelijk zo maar eens kunnen dat Harrie de langstzittende bewoner van de Piushaven is. Afgelopen februari woonde hij er precies 50 jaar en dat is natuurlijk niet zonder reden. Je kunt Harrie rustig ‘fan’ of ‘ambassadeur’ van de Piushaven noemen. Genoeg reden dus om eens met hem in gesprek te gaan.
Harrie laat zijn neus overal graag zien, Jaxx, EethuisTwintig, RAK, Villa Pastorie, noem maar op. Gisteren was hij nog bij Miss Bien Chanternel, dat wordt gerund door de oud-eigenaar van Heavens Kitchen. Die uitzondering daargelaten komt hij toch liever in de Piushaven dan op de Korte Heuvel. “Harde muziek en te veel jeugd. Hier is het wat rustiger. De Piushaven is geschikter voor gezinnen en goed georganiseerd.”
Als het Harrie het over de Piushaven heeft, heeft hij het trouwens wel over het droge gedeelte. Hij heeft een keer een kano mogen lenen om in de Piushaven te roeien, maar dat doet hij niet meer. En de laatste keer dat hij geschaatst heeft is ook al twaalf jaar geleden, daarna is het ijs niet meer dik genoeg geweest.
Favoriete plek
Op de vraag of hij een favoriete plek heeft in de Piushaven antwoord hij nuchter en snel: “Nee”. Wel heeft hij met één plek in de Piushaven een bijzonder lange geschiedenis. Café Havenzicht, tegenwoordig beter bekend als Burgemeester Jansen. Die naam kreeg de zaak echter pas in 2010, nadat het 86 jaar de naam ‘Café Havenzicht’ heeft gedragen. Vanaf de opening in 1924. Waar de hele kade tegenwoordig volgebouwd is met woningen, horeca, kantoren, winkels e.d. was Havenzicht destijds een van de eerste gebouwen in de rij.
“Vroeger kwam sinterklaas altijd aan in de Piushaven, daarna ging hij direct naar Havenzicht. Goed wat drinken.”
Harrie kwam niet alleen als gast in Café Havenzicht, hij heeft er in zijn vrije tijd nog veel geholpen met oberen. Er stonden een aantal biljarts in het café, wanneer er dan een toernooi was, was het ontzettend druk. Dan konden ze zijn hulp altijd goed gebruiken.
Vroeger
Toen Harrie hier kwam wonen zag het er nog wel iets anders uit in de Piushaven. Het was toen een echte handelshaven, alles was nog in bedrijf. Er stonden silo’s in de haven, kranen en schroothandelaar Bressers was nog werkzaam.
In die periode liep het water nog aan twee kanten door. Waar RAK nu staat, dat was het puntje van de pier. En waar het water nu alleen aan de noordkant doorloopt, liep het destijds ook aan de zuidkant door. Tot 1983, het jaar dat de zuidelijke arm dichtgegooid werd. Toen de gemeente de noordkant ook wilde dempen kwam de buurt in actie.
“We wilde er niks van weten en zijn er bij de gemeente flink tegenin gegaan. Toen is besloten om de noordkant open te laten.”
Nu liggen er plannen om de zuidkant weer open te graven, ironisch, vindt Harrie.
Terug naar het heden
In de loop der jaren zijn die ‘echte havenbedrijven’ allemaal verdwenen. De Piushaven werd steeds minder arbeid en meer recreatie. Hoewel er volgens Harrie nu wel érg veel horeca in de Piushaven zit.
“Je hebt er nu zo veel restaurants, die concurreren elkaar allemaal kapot. Maar wat er zit, dat is allemaal wel heel leuk. Tijd voor een horecastop.”
Memorabele momenten
Harrie kan het zich nog goed herinneren. Hij was aan het werk bij Havenzicht toen er een bekende notaris langs het water liep.
“Goed zat. Hij viel er zo in, toen hebben ze hem vanaf een boot eruit moeten helpen.”
Daarnaast; Marivin, een evenement dat in 1988 georganiseerd is ter ere van het 75-jarige bestaan van de Piushaven. In 2004 werd het voor het laatst georganiseerd. Tilburgs haalde zo’n 120 historische schepen naar de Piushaven. Het evenement ging gepaard met muziek en, uiteraard, wijn. Dat mogen ze van Harrie wel weer organiseren, het was altijd erg gezellig.
Tot slot
Harrie kent iedereen in de horeca van de Piushaven en is een graag geziene gast. Hij is zeer te spreken over alle facetten van het gebied. De horeca, maar ook zijn eigen buurt, inclusief buurtpreventie. Verhuizen staat voorlopig nog niet in zijn agenda: “Zo lang ik een trap op kan lopen, blijf ik in dit huis wonen.”
